SAYGI TAPICILIĞI...Saygı istenerek elde edilen bir davranış değildir.

Sizden Gelenler

SAYGI TAPICILIĞI...Saygı istenerek elde edilen bir davranış değildir.

14/06/2013

SAYGI TAPICILIĞI

Bilim insanları, insanların beyninden günde yetmiş bin tane düşüncenin gelip geçtiğini söylüyorlar.Bazen bunlardan bazıları sürekli takılı kalıp gündeminizi oluşturuyorlar.Boyumuzu aşan bir mesele için bizde aldık kalemi elimize.

Saygı, yaratılış hamurunun ana mayalarından biri, Sevginin kuzenidir. Mutluluğun ve huzurun anahtarıdır. Saygı sevgiden doğar, ahlaktan beslenir.

Saygıyı, mikro ve makro boyutta düşünürsek; Makro boyutta , Allah tüm meleklerine, Adem'e secde edin dediğinde, aslında kendi yaratıcılığına saygı istemiş , şeytan ise hata yaparak aşağılananlardan olarak cennetten sürülmüştü. Bu nedenle Şeytanın kıyamete kadar ne kendi huzurlu olacak nede kendine uyanlarda huzur bırakacak olduğunu, Kur' anı kerimden öğreniyoruz. İşte insanda şeytananın düştüğü bu hataya düşmekte pek te geride sayılmaz. Nasıl mı?

Saygı tapıcılığına soyunarak;

Her nefsin sevgiye duyduğu ihtiyacı kadar saygıya da ihtiyaçı vardır.Bunun herkes idrakindedir. Fakat bazen insanlık bunun sarhoşluğuna kapılıyor. Kimileri mevki makam sarhoşluğunda saygı tapıcılığına soyunuyor, kimileri Allah vermiş , zenginlik sarhoşu olmuş, kılığına, kıyafetine parasına saygı istiyor hale gelmiş, kimileri ünlenme sarhoşluğuna girmiş, kendisinin farklı yaratıldığını düşünüyor, kimileri de cahil sarhoşluğunda naralar atıyor. Tüm sahip olduklarının kendilerine ait olduğu zannına kapılarak kendilerine emanet edildiğini unutuyorlar. Bir akıl etseler, Rabbim Kur'anda ne diyor, bize gönderdiği elçi nasıl anlatıyor diye; bir yudum içseler Kur'an şerbetinden sarhoşlukları gidecek kendilerine geleceklerdir.

Saygı istenerek elde edilen bir davranış değildir. Neymiş efendim o iki üniversite bitirmiş, kariyer yapmış, doktora yapmış, filan yerde eğitim görmüş, öbürü mevki makam edinmiş, diğeri okullar, camiler yaptırmış vs. Derdi bu tür sözler ile saygı tapıcılığı isteminde bulunmaktan ibaret. Mikro boyutta düşünürsek; farkında olmadan firavuna özenerek küçük dağları ben yarattım moduna girmek. Zaten bitirdiği üniversitenin hakkını veriyorsa, yaptığı yardımı Allah rızası için yaptırdı ise, kariyerini insanlık için kullanacak faydalı olacaksa, saygıyı zaten görecektir. Saygı kendiliğinden otomatik sergilenen bir davranış biçimidir, istemekle elde edilen bir değer değildir.

Birde tüm Dünyada mecburi olan zorba diyebileceğimiz saygı tapıcılığı vardır. Asker ve Polise gösterilen, omuzundaki armaları tanımazmazlıktan gelsin, tınmasın başına ne gelebileceğini bildiğinden duyduğu saygı tipi. Yaşam biçimlerine göre o kadar çok saygı tapıcılığı vardır ki hepsi farklılık arzader.

Saygı tapıcılığı bir hastalıktır. Şeytanın düşütüğü tuzağın ta kendisidir. Ne kendinde nede etrafında huzur bırakır. Başkalarına duymadığı saygıyı sürekli kendine istemekle meşgul olduğundan kendini görmez. İsminin önündeki kavramda takılı kalır ve onunla saygı göreceğine, mutlu olacağına inanır. Çünkü kendisine saygısı yoktur.

Mesela Fatih Sultan Mehmet, bir çağın kapanıp bir çağın açılmasına neden olan İstanbulu feth etmekle dünya saygısını gördü. Ona duyulan saygı ; Yaratıcısına olan aşkı, genç yaşta kendine olan güveni , değerlerine olan saygısı, idealini büyük tutması, başkalarının değerlerine de kendi değerleri gibi saygılı olması sebebi ile oldu. Padişahlığı ona süs kattı.

İnsan ister fakülteler bitirsin, ister bitirmesin, ister makam mevki edinsin ister sıradan olsun, ister zengin ister fakir olsun, ister ünlü ister ünsüz olsun kendisine ve başkalarına saygısı varsa herhangi bir kavrama ihtiyacı olmadan saygı görecektir.

Günümüzde o kadar çok ünlü varki bir kısmına duyulan saygı bir kısmına duyulmaz. Sebebi; Saygı duyulanlar bir kavramla ortalara çıkıp saygı tapıcılığı yapmayan yaptığı işin hakkını verenler veya sizden biri olanlar yani size saygı duyanlardır.

İnsanın, idealler, hedefler koyarak başarılarılar elde etmesi ve hakkını vererek saygı görmesi başka bir boyut, anlatmak istediğimiz bunun dışında kalan; bunu yaşam biçimi haline getirerek oturup, kalktığına kör kütük sarhoşluk içinde saygı tapıcılığına soyunma halidir.

İnsanın kendine saygı duyması, insanlara saygılı olması aslında Rabbine olan saygısıdır.

Müminun Suresi, 57. Ayet'te

'Onlar ki Rablerine saygıdan titrerler.'

yine Tevbe Suresi, 16.Ayet'te

'İnananlar için hâlâ vakit gelmedi mi ki kalbleri Allâh'ın Zikrine ve inen hakka saygı duysun ve bundan önce kendilerine Kitap verilmiş, sonra üzerlerinden uzun zaman geçmekle kalbleri katılaşmış, çoğu da yoldan çıkmış kimseler gibi olmasınlar?'

Saygı tapıcıları; şöyle bir secdeye kapanıp Ey Rabbim saygım (secdem ) sana, ben aciz bir kulunum , Sen olmazsan ben olmam, Sen bildirmezsen ben bilmem, Sen göstermezsen ben göremem......

Senin lutfettiğin dilediğin kadarım ben, deseler; yüzde bin kendilerine gelmeleri kuvvetle muhtemeldir.

ESLEMUNNISA