Cuma Hutbes;i İyilik Paşlaştıkça Çoğalır.
Cuma Hutbes;i İyilik Paşlaştıkça Çoğalır.
Medyaparis Haber Merkezi
İYİLİK PAYLAŞTIKÇA ÇOĞALIR
Muhterem Müslümanlar!
Peygamber Efendimizin Medine’ye hicret etmesinin üzerinden dokuz yıl geçmişti. İslam dini dalga dalga yayılıyor, imana susamış gönüller Medine’ye akıyordu. Vâbisa isimli bir kişi de Müslüman olmak için Medine-i Münevvere'ye koşanlar arasındaydı. Kelime-i şehâdet getirip İslam’la şereflenen Vâbisa, Resûl-i Ekrem’e iyilik ve kötülüğün ne olduğunu sordu. Peygamberimiz (s.a.s), üç parmağını birleştirip Vâbisa’nın göğsüne dokunarak şöyle cevap verdi: “İyilik, gönlünü huzura kavuşturan ve içine sinen şeydir. Kötülük ise insanlar sana fetva verseler bile, gönlünü huzursuz eden ve içinde kuşku bırakan şeydir.”[1]
Kıymetli Müminler!
Hayat rehberimiz olan Kur’an-ı Kerim’in ifadesiyle iyilik; Allah’a, âhiret gününe, meleklere, kitaba ve peygamberlere iman etmektir. İmanına salih amelleri yoldaş eylemektir. Sevdiği maldan yakınlarına, yetimlere, yoksullara, yolda kalmışlara, hasılı bütün ihtiyaç sahiplerine harcamaktır. Namazı kılıp zekâtı vermek, verilen söze sadık kalmaktır. Darlıkta, hastalıkta ve savaş zamanında sabretmek, bollukta ve sağlıkta şükretmektir.[2]
Değerli Müslümanlar!
İyilik, insanın bu hayattaki en önemli kazancı, en değerli mirasıdır. İyilik, merhametli bir yüreğin sesine kulak verip yetime kardeş, yoksula sevinç, mülteciye ve muhâcire ensâr olmaktır. Mazluma elini, evini, gönlünü açmaktır. Tabiatı korumak, bir karıncayı bile incitmemektir. Yaratılan her bir cana Yaratıcı’sının hürmetine şefkatle davranmaktır. İyilik, ekmeği, duayı, sevgiyi ve kederi paylaşmaktır.
Aziz Müslümanlar!
Mümin, Rabbinin rızasını her şeyden üstün tutar. İnsanların takdirine ümit bağlamadan, kibir ve gurura kapılmadan, gösterişe kaçmadan iyilik peşinde koşar. Allah’ın ikramı olan merhamet duygusuyla hayra vesile olmanın yollarını arar. Cenâb-ı Hakk’ın kendisine emanet olarak verdiği nimetleri, yine O’nun rızası uğruna harcar.
Mümin, Allah yolunda sevdiği şeylerden infak ettiğinde gerçek anlamda iyiliğe ulaşacağının bilincindedir. O, iyiliğe davet ederek ve iyilikleri çoğaltarak kötülükle mücadele eder. Cenâb-ı Hakkın şu emrini hayat düsturu olarak okur: “İyilikle kötülük bir olmaz. Sen kötülüğü iyilikle önle. O zaman göreceksin ki seninle arasında düşmanlık bulunan kimse sımsıcak bir dost oluvermiş!”[3]
Aziz Müminler!
Ne hazindir ki bugün kötülük kıtalar dolaşmakta, kötülüğe yatırım yapanlar insanlığa büyük acılar yaşatmaktadır. İslam coğrafyasının mazlum köşelerinde Müslümanlar baskı, şiddet ve zulme maruz kalmaktadır. Bilhassa çaresizlik içinde kıvranan, hapsedilen, göçe zorlanan kadınların ve çocukların hali yüreklerimizi parçalamaktadır. Oysaki kadınlar, şefkat kanatlarını üzerimize gererek bizlere karşılıksız iyiliği öğreten annelerimizdir. Yuvamızda iyiliğin çoğalması, mutluluğun ve huzurun kök salması için emek veren eşlerimizdir. İki cihanda iyilik duamız olan gözümüzün nuru kız evlatlarımızdır. Onları incitmek, merhametten ve adaletten mahrum bir dünyaya mahkum etmek, mağdur ve mazlum durumuna düşürmek hem dinî hem de insanî bir vebaldir.
Muhterem Müminler!
Küçük de olsa, her iyilik değerlidir. İnsanın eliyle, diliyle, malıyla, ilmiyle, tecrübesiyle yapabileceği nice iyilik vardır ki, bir hurma kadar bile olsa Allah Teâlâ onu Uhud Dağı kadar büyütüp bereketlendirir. Yeter ki insan iyiliğe gönül versin ve iyilikten yana olsun! Kötülüklerin, savaşların, yoksulluğun, şiddetin karşısında durarak, iyiliği yeryüzüne hâkim kılmak için çabalasın. Bu çabayı Allah Resûlü (s.a.s), bir hadislerinde şöyle anlatmaktadır: “İçinizden biri bir kötülük görürse onu eliyle düzeltsin. Buna gücü yetmiyorsa diliyle düzeltsin. Buna da gücü yetmiyorsa kalbiyle buğzetsin. Bu ise imanın asgarî gereğidir.”[4]
Kıymetli Müslümanlar!
İyiliğin, ıslahın, vicdanın, adaletin ve şefkatin izinden gidelim. Kötülüğün, ifsadın, zulmün, fitnenin ve şiddetin karşısında duralım. Dünyayı iyilik değiştirecek, geleceğimizi iyilik kurtaracaktır. Unutmayalım ki, âlemlerin Rabbi olan Allah, yeryüzünde iyiliğin çoğalması için çalışanları muhakkak destekleyecek, onları asla yalnız ve yardımsız bırakmayacaktır.
[1] Dârimî, Büyû’, 2.
[2] Bakara, 2/177.
[3] Fussilet, 41/34.
[4] Müslim, Îmân, 78.
____________________________________________________
Francais: Ferhat ARSLAN
Le bien se multiplie en partageant
Chers Musulmans!
Cela faisait 9 ans que notre Prophète (sav) avait réalisé l’Hégire à Médine. L’Islam se propageait vague par vague, les coeurs assoiffés coulaient à Médine. Une personne se nommant Vâbisa faisait partie des gens qui couraient à Médine Al Mounawwara pour devenir musulman. Vâbisa qui fût honoré par l’Islam en prononçant Al Kalam As Shahada demanda à Ar Rassoulou Akram ce qu’est le bien et le mal. Notre Prophète (sav) unit Ses 3 premiers doigts puis en effleurant le torse de Vâbisa, Il répondit “Le bien est ce qui apaise ton coeur et qui sied à ton for intérieur. Alors que le mal, c’est ce qui dérange ton coeur et qui te laisse un doute dans ton for intérieur et ce même si les gens te donnent un avis religieux dessus.”
Chers Croyants !
Avec les termes de notre guide de vie le Saint Kor’an, le bien c’est avoir la foi en Allah (azza wa jal), au jour dernier, aux anges, aux livres et aux Prophètes. C’est de faire que les bonnes oeuvres soient le compagnon de sa foi. C’est de dépenser de ses biens pour ses proches, pour les orphelins, pour les pauvres, pour les personnes délaissées sur le chemin, en bref, pour toutes les personnes dans le besoin. C’est de faire la prière et de donner l’aumône, et donc d’être digne de la parole donnée. C’est d’être patient dans la difficulté, dans la maladie et dans les temps de guerre et d’être reconnaissant dans la largesse et la santé.
Valeureux Musulmans !
Dans cette vie, le bien est le gain le plus important et l’héritage qui a le plus de valeur. Le bien, en écoutant le son d’un coeur compatissant, c’est d’être un frère pour un orphelin, une joie pour un pauvre, et un Ansar pour un réfugié et un Mouhajir. C’est d’ouvrir sa main, sa maison et son coeur aux opprimés. C’est de protéger la nature et de ne pas faire de mal même à une fourmis. C’est de se comporter avec affection envers toute créature créée en l’Honneur de Son Créateur. Le bien c’est de partager son pain, ses douas, l’amour et la tristesse.
Nobles Musulmans!
Le croyant tient au dessus de tout la satisfaction de Son Créateur. Il court derrière le bien sans attacher d’espoir aux éloges des gens, sans être le sujet de la vanité et de la fierté et sans être victime de la démonstration. Il recherche les voies pour être une occasion de bien avec le sentiment de compassion qui est une offrande d’Allah (swt). Il dépense pour la satisfaction d’Allah Ta’âla les bienfaits que Celui-ci lui accordé comme une amana.
Le croyant est conscient que c’est en dépensant dans le sentier d’Allah (azza wa jal) parmis les choses qu’il aime bien qu’il atteint véritablement le bien. Il combat le mal en invitant au bien et en multipliant les bonnes actions. Il lit l’ordre suivant d’Allah Ta’âla comme un principe de vie “La bonne action et la mauvaise ne sont pas pareilles. Repousse (le mal) par ce qui est meilleur; et voilà que celui avec qui tu avais une animosité devient tel un ami chaleureux.”
Nobles Croyants !
Quelle tristesse qu’aujourd’hui le mal se promène sur tous les continents et ceux qui investissent dans le mal font vivre d’immenses douleurs à l’Humanité. Les musulmans subissent des pressions, des violences et la tyrannie dans tous les coins opprimés de notre géographie islamique. En particulier, la situation des femmes et des enfants qui se tordent dans le desespoir, emprisonnés et forcés à l’exode déchirent nos coeurs. Alors que les femmes sont nos mères qui nous ont appris a faire le bien sans attendre de contrepartie en ouvrant leurs ailes sur nous. Ce sont nos compagnes qui dans notre couple font des efforts pour que le bien se multiplie et que le bonheur et la paisibilité prennent racine. Elles sont nos filles, la prunelle de nos yeux qui sont pour nous des invocations dans les 2 mondes. C’est une charge religieuse et humaine que de les offenser, que de leur laisser un monde privé de compassion et de justice et de les laisser dans une situation d’injustice et de d’oppression.
Chers Croyants !
Chaque bien a de la valeur aussi petit qu’il soit. Il y a tant de bien qu’un être humain puisse faire, avec sa main, sa langue, ses biens, sa science, son expérience, fussent-il tel une datte, Allah Ta’âla lui donne de la baraka pour la faire grandir comme la montagne d’Uhud. A condition que l’être humain donne son coeur au bien et qu’il soit du côté du bien. A condition qu’en se dressant contre le mal, les guerres, la pauvreté et la violence, il fasse des efforts pour rendre hégémonique le bien sur la surface de la terre. L’Envoyé d’Allah (sav) explique cet effort dans les termes suivants “ Celui d’entre vous qui voit un mal qu’il le corrige avec sa main. S’il n’en a pas la capacité, qu’il le corrige avec sa langue. S’il n’en a pas les capacités, qu’il le haïsse dans son coeur. Ceci est la condition minimum de la foi.”
Chers Musulmans!
Marchons dans l’ombre du bien, de la paix, du for intérieur et de la compassion. Soyons contre le mal, le désordre, la tyrannie, la sédition et la violence. Le bien va transformer le monde, et c’est le bien qui va sauver notre futur. N’oublions pas qu’Allah Seigneur des univers, soutient et ne laisse pas seul et sans aide ceux qui essaient de rendre hégémonique le bien sur la surface de la terre.