Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;

Bayrak ve İstiklal Marşı Türk bağımsızlığının simgeleridir. İstiklal Marşı, Mehmet Akif Ersoy tarafından yazılmış; 10 kıta ve 41 dizeden oluşan ölçülü, uyaklı uzun bir şiirdir. Ulusal mücadelenin kazanılmasından sonra Türkiye Büyük Millet Meclisi bir Milli Marş yarışması düzenledi. Bu yarışmaya 724 şiir katıldıysa da, seçici kurul bunların hiçbirini beğenmedi. Mehmet Akif Ersoy, ödüllü bir yarışma olduğu için buna katılmadı. Ödül koşullunun kaldırılması üzerine kırk sekiz saat gibi kısa bir zamanda şiirini yazarak ilgililere verdi. Şiir,1 Mart 1921’de dönemin Milli Eğitim Bakanı olan Hamdullah Suphi Tanrı över tarafından TBMM’de okundu. Alkışlarla karşılanan 12 Mart 1921’de Türk İstiklal Marşı olarak kabul edildi.

Mehmet Akif Ersoy, marş karşılığında kendisine verilen 500 lirayı, çok gereksinimi olduğu halde Türk ordusuna bağışlamıştır.

İstiklal Marşı Bestecisi Anlatıyor

Şiir değişik bestelerle çalınıyordu. Bu beste karışıklığı, 1930’da giderildi Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Şefi Osman Zeki Üngör‘ün yaptığı beste günümüzdeki biçimiyle benimsendi. Osman Zeki Üngör: ’’İstiklal Marşı’nı bestelerken, Kocatepe’den İzmir’e koşan; kaçan düşmanı kovalayan Türk süvarilerinin coşkusunu ve atlarının nal seslerini ruhumda duydum.’’diyerek besteleme aşamasındaki duygularını dile getirmiştir.

Okulların açılışında, kapanışında; çeşitli nedenlerle yapılan törenlerde; uluslar arası toplantı ve spor karşılaşmalarında İstiklal Marşı okunur. Marş okunması sırasında yüzümüzü bayrağa çevirerek kımıldamadan saygı duruşunda bulunmalıyız. Bu bir yurttaşlık görevidir.

Mehmet Akif Ersoy 1873-1936 yılları arasında yaşamış ünlü bir şairimizdir. Safahat adlı bir yapıtı vardır. İstiklal Marşı‘nı hiçbir yapıtına almamıştır. Nedeni sorulduğunda ’’O benim değil, ulusumun eseridir.’’ demiştir. İstiklal Marşı yeniden yazılamaz mı? Sorusuna da ’’ Tanrı Türk ulusuna bir daha İstiklal Marşı yazdırmasın.’’ Diye yanıt vermiştir. Özgür, güçlü, çağdaş, mutlu insan olmanın yolu bağımsızlıktan geçer. Türk ulusu, özgür ve bağımsız bir ulus olarak yaşayagelmiştir. Öyle de kalacaktır.

.

İstiklal Marşı

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.

Çatma, kurban olayım, çehreni ey nazlı hilâl!
Kahraman ırkıma bir gül! Ne bu şiddet, bu celâl?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helâl…
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl!

Ben ezelden beridir hür yaşadım, hür yaşarım.
Hangi çılgın bana zincir vuracakmış? Şaşarım!
Kükremiş sel gibiyim, bendimi çiğner, aşarım.
Yırtarım dağları, enginlere sığmam, taşarım.

Garbın afakını sarmışsa çelik zırhlı duvar,
Benim iman dolu göğsüm gibi serhaddım var.
Ulusun, korkma! Nasıl böyle bir imanı boğar,
“Medeniyet!” dediğin tek dişi kalmış canavar?

Arkadaş! Yurduma alçakları uğratma, sakın.
Siper et gövdeni, dursun bu hayâsızca akın.
Doğacaktır sana va’dettiği günler Hakk’ın…
Kim bilir, belki yarın, belki yarından da yakın.

Bastığın yerleri “toprak!” diyerek geçme, tanı:
Düşün altındaki binlerce kefensiz yatanı.
Sen şehit oğlusun, incitme, yazıktır, atanı:
Verme, dünyaları alsan da, bu cennet vatanı.

Kim bu cennet vatanın uğruna olmaz ki feda?
Şüheda fışkıracak toprağı sıksan, şüheda!
Canı, cananı, bütün varımı alsın da Huda,
Etmesin tek vatanımdan beni dünyada cüda.

Ruhumun senden, İlâhî, şudur ancak emeli:
Değmesin mabedimin göğsüne namahrem eli.
Bu ezanlar ki şahadetleri dinin temeli-
Ebedî yurdumun üstünde benim inlemeli.

O zaman vecd ile bin secde eder-varsa-taşım,
Her cerihamdan, ilâhî, boşanıp kanlı yaşım,
Fışkırır ruh-ı mücerret gibi yerden naşım;
O zaman yükselerek arşa değer belki başım.

Dalgalan sen de şafaklar gibi ey şanlı hilâl!
Olsun artık dökülen kanlarımın hepsi helâl.
Ebediyen sana yok, ırkıma yok izmihlâl:
Hakkıdır, hür yaşamış, bayrağımın hürriyet;
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklâl

Mehmet Akif ER

Yorumlar